koningin
dwars over land, in gratie, mooier dan de bloemen
die zo onderdanig kleine tronen boden
ze bleef maar dwalen
haar kleine voeten raakten slechts de zoetste grond, verfijnd
geurig
langs kleuren en de schaduwen van vogels
vloog ze, als een ademtocht vol leven
en heel even
gaf ze ons een glimlach, want heel even bleef ze,
als een mijmering die enkel zachte dromen kent
waarom til ik nu mijn kind
hieruit?
omdat haar vleugels al het antwoord droegen
binnen letters van liefde
en het zuchten van de wind
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi, 23 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: emoties