Zet ‘m stil
Zet ‘m stil de tijd,
bevries dit moment.
Zie ze spelen aan de
tafel, hun kinderhandjes
omklemmen het potlood
als de lepel waarmee ze
elk ontbijt verkliederen.
Houd je vinger bij de
wijzer van de klok
zodat die stopt met
tikken - die kregen ze
al genoeg; zie ze daar
krassen met tevreden
gezichtjes, wit - dat wel.
Stop ‘m, wie is bij
machte degene die ze
veel te weinig zien, anders
dan in ruzie met hun moeder,
te weerhouden van het slaan.
Ze kijken op… O God, een
zware voetstap in de hal.
Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus
Schrijver: George Knottnerus, 26 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: familie