Femme mysterieux

Eens verscheen je op een zomeravond met je
ideale, blote borsten voor het slaapkamerraam,
fel verlicht, als een engel die niets vreest.

Ik zag je weer, op diezelfde plek, met tepels
stijf van geilheid, even heftig als de naakte
buik met de paradijselijke navel. Je profiel
aristocratisch geschilderd door Rembrandt en
je voeten nederig in plastic teenslippers.

Ik berust erin je wezen nooit te ervaren,
op geen enkele manier, furie, beter dat, dan
de desillusie incasseren, het paradijs uitgaan.

Ik rookte nog een laatste sigaret, maar zonder
rookgordijn kreeg ik van jou twee sigaretten,
kalmerend en natuurlijk verantwoord.

Femme mysterieux

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 339