Netgedichten

netgedicht (nr. 34.742):

lustrum, ook in de nazomer

hier voel ik
dat ik ben, hoef ik links niet met rechts
te verwisselen of het einde met het begin

hier zijn schaduwen als een reis
die je rond en rond draait
wanneer ze wachten op herfst

zoals bomen, nog groen op een negende horizon
almaar milder en waarvoor geen naam
meer bestaat

hier ben ik verbonden
onverklaarbaar

met beelden door gedachten gevormd;
verborgen taal, ontstaan uit de stilte
van elke vrucht

op paadjes en gezichten die alle angsten
van een wereld in een wereld
doen vergeten

soms explosief
of zomaar vanzelf

hier heb ik geademd
toen ik nog een laatste keer omkeek

naar de vijver die haar helderste vorm
in mijn lichaam liet zien

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 8 september 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

beeldentuin

Dehullu

3.0 met 18 stemmen

269

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: gerardo
Datum:: 13 september 2010; waar de stilte ruimte geeft....

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 september 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Het is er sprakeloos genieten in een stukje paradijs. Voelbaar hoe mooi in dit gedicht Kerima.

Naam:: switi lobi
Datum:: 8 september 2010; Daar ben je, slechts vanuit je mooie zelf verbonden.. heel mooi Kerima.

Naam:: Astridv
Datum:: 8 september 2010
Email:: astridvoermanhotmail.com; Heel mooi, deze verborgen taal, ontstaan uit de stilte , je voelt de verbondenheid met een schitterende natuur door alle jaargetijden heen.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 8 september 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Het verbonden voelen met en het genieten van de beelden prachtig neergezet!

Naam:: corrie
Datum:: 8 september 2010
Email:: corrievanengelenhotmail.com; even thuiskomen
tussen beelden en stilte
in het hoge land

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 8 september 2010; Weer één zijn met jezelf en de natuur in een wereld met angstige gezichten. Mooi geschreven!

Naam:: pelgrim
Datum:: 8 september 2010; dit gedicht spreekt mij bijzonder sterk aan, het raakt een ruimte -stil en vol van zichzelf, een plek die alles met elkaar verbindt. Een gedicht als een roos dat voor het onschuldig oog opengaat, niet weet wat je overkomt -zulk een schoonheid, bijzonder mooi vertaald!

Geef je reactie op deze inzending: