inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.844):

Walging

Veredel met edele wijnen de kern van iedere ziel,
laat duisternis verdwijnen als pijn in de achilleshiel.
Aardse heersers zijn in wezen zwak, want er is een God
die al hun falen ziet, in hun logica geen diepgang,
alles vlak en ware liefde kennen ze niet. Goed dan,
geen roem meer, het is lucht, die voor mij vergif is,
voor iedereen overigens, dit verstikt de ware ziel om
ongestoord naakt tot overgave in bloei te blijven, want
zeer velen zijn er dikwijls onbewust aan te gronde gegaan,
als tragische vogels die glas voor vliegroute aanzagen.

Telepatisch contact verwierp zij niet, terwijl ze met de
benen open in een roes de liefde met mij bedreef, voelde
ik heus wel hoe mijn wereld in het geheim vergald werd.
Voodoo is onzin en wens ik niet te hanteren. Dus na de
Griekse inktvis en die beroerde wijn uit datzelfde land,
viel ik stomdronken ter aarde in de toiletten, dat was
genoeg serieus antigas om haar duivelsklauw te breken.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 september 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 117

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)