inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.879):

Aan Rika, Jacoba en Betsy

Zoals ik ooit beminde,
zo minde slechts Piet Paaltjens ooit.
Zijn stenen harten, mijn houten harten.
Zijn grieven, mijn huilen.

En had ik al mijn vrienden vroeg verloren,
dan was ik zonder liefde ook
al bij het breken van de dag,
met morgendamp en herfstdraad,
zo zeker ook als druppels op het gras,
tot sterven veroordeeld.

Zo moedeloos,
zo troosteloos,
zo inherent en onweerlegbaar reddeloos
was er op aarde nooit een.

Met brievenhoofd
en boekenlegger
naast mijn zorgen in de kast gelegd,
ben ik als defecte e-reader
en zwijg ik,
Zoals er op aarde nooit een zweeg.


Zie ook: http://v-rijswijk.hyves.nl

Schrijver: Roel van Rijswijk, 15 september 2010


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 221

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)