de schaduw van een mens

het voelt vreemd aan, de vreemde die hij is
ondanks het delen van de waanzin
in het verleden, het slaan op ziel
en huid, onherstelbaar

zoals de pop die ik jarenlang in armen droeg
wanneer ik het licht uitdeed
om woorden met dezelfde adem
te laten sterven

nog droom ik, de ogen op mij gericht
midden in het huis
dat het water op de ramen
kringen maakt

van moeheid schreit
in een aanhoudende duisternis

nog droom ik
wat ik, aan deze kant, niet
vergeven kan


- er ligt geen heimwee in de verte, vreemd
volgeschreven -

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 16 september 2010

miemakehotmail.com

de schaduw van een m

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 17 stemmen 341