Terugstromen als een rivier
Hortend, stotend en gebroken
zal toch eens ontgroeid, ontloken
staan de knop, (vergeten) in ‘t verschoten
gras, de zonden van het menselijk zijn
Storend, stortend vloeit verscholen
langs de midweg elke
traan, verheven tot een vruchtbaar
nat, gezongen vloeibaar hartepijn
Hevig schijnend brandt de zon
de droefnis aller jaren stom
Verworven geestkracht stemt de
mens, als snaren ragfijn en verdund
door trilling zijn gebroken
Je weerstand is ontnomen
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 21 september 2010
Geplaatst in de categorie: verdriet