inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.052):

Aan een ronde tafel

ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis

maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is

rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg

pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 25 september 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 251

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
marije Hendrikx
Datum:
27 september 2010
Email:
maryama37hotmail.com
mooi de ronde tafel die de cirkel sluit...
Naam:
Astridv
Datum:
25 september 2010
Email:
astridvoermanhotmail.com
Een heel mooi beeld, schets je hier,de lege plek van iemand, die wordt gemist, kan nooit zomaar worden uitgewist,maar de ronde tafel staat symbool voor warmte en liefde binnen het gezin , langzaam schuif je dichter naar elkaar toe , steunt elkaar en vult die lege plek. de cirkel van liefde is rond ...aan een vierkante tafel is die lege plek veel nadrukkelijker aanwezig.
Naam:
elze
Datum:
25 september 2010
Email:
lia_elzehotmail.com
Ja die leegte die achterblijft geeft de kans voor anderen om het bestaan te overdenken .. goed gedicht Wil.
Naam:
lijda zieleman
Datum:
25 september 2010
Email:
lijdazielemangmail.com
De stoel die leeg blijft van een geliefde, geeft aan wat men mist, maar herinnering blijft. Mooi gevonden.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
25 september 2010
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
In gedachten en herinneren blijft er altijd een plaatsje. Warmhartig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)