Netgedichten

netgedicht (nr. 35.147):

De hoorn des overvloeds

Haar parelende ogen
kijken de mensheid aan

Er is van alles wat zij als schepping biedt
en waar haar vol treffende blik
de oevers van de ziel langsgaan
verdrinken vloeiend alle gevoelens
in een immens ademend gebied,

van kleurrijke tuinen,
afgewaaide kruinen van
krom gewaaide bomen in verbintenis
met de Aarde en het Leven

Ze geeft opnieuw betekenis
aan ons nietig streven

De Aarde is als de
hoorn des Overvloeds:

Ondanks alle heftigheid,
ondanks alle strijd,
(o, eeuwige cirkel van leven en dood)
geeft zij niets dan goeds!