J. Bernlef

Ijsbergen breken in de nacht,
ijsberen dobberen hopeloos rond,
worden gek van het feit dat er
geen grond meer onder hun berepoten
te vinden is, zinken tragisch weg
zonder dat de wereld dat ziet.
Het liever niet weten wil.
Groot excuus namens alle vervuilende
economieën. Nee, daar koop je niets
voor. Boten zinken naar beneden,
zinken roerloos, vermolmd, schrijft
een vurig dichter met vuur in de
sneeuw op de noordpool, zodat de
walvissen, als zij omhoog kijken,
niet alleen verwonderd raken, maar
ijsbeerbootjes stijgen op door hun
brede reddingsbootruggen en ijs
breekt in de de wereldnacht,
in de eenzame zielen.

J. Bernlef

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 345