inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.296):

station

eerste klasse- centraal :



een man schildert de zon zwart
op het doek van de waarheid
hij laat zijn naam achter als bewijs
het maakt andere woorden overbodig
wanneer hij het donkere stadspark binnenfietst
op een zeepbel tussen gieren en kadavers
in vlucht gekromd

ik reis voorbij en zie een haai opduiken uit het gras
naast Rome en moerassige stilte, hoog verlicht
door een dief van bliksemschichten

een vrouw met zicht op haar leven
zit tegenover me en bestudeert
het snelle landschap tussen duim en wijsvinger
alsof ze alle antwoorden meet aan diezelfde overbodigheid
misschien is afstand subjectief zoals kunst
zonder uitstel van gedachten

ik spiegel me in het raam , een speldenknop
vliegt voorbij in een druppel regen


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 7 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 252

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
9 oktober 2010
Email:
maryama37hotmail.com
de subjectieve afstand van kunst en van het leven ... de kunst van leven.....zo mooi weer geschreven..
Naam:
switi lobi
Datum:
7 oktober 2010
Anders dan anders Kerima, maar als immer zo heel erg graag gelezen!
Naam:
Alois
Datum:
7 oktober 2010
Hoe eigenaardiger de fantasmen, hoe mooier het gedicht ? Daar ben ik het niet mee eens.
Het is mijn meug niet.
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
7 oktober 2010
In dit gedicht heb je de keerzijde van het leven mooi geschetst!
Naam:
ingridvoerman
Datum:
7 oktober 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
prachtig geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)