inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.428):

esperanza

toen werd hoop geboren en hun hart sprong op

de dag opende in duizend kelen
juichend, tussen al het leed vergat de tijd
minutenlang de nacht

één voor één vergt het daglicht reeds het donker uit
geloken ogen, want ze mogen nu
weer open zijn

daar sluiten armen liefde in
warm gekoesterd, aan haar veel te lang

te leeg
gebleven borst


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 14 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 141

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije hendrikx
Datum:
15 oktober 2010
Email:
Maryama37hotmail.com
Mooi gedicht over dit hoopvolle licht dat opdoemt uit het duister....
Naam:
kerima ellouise
Datum:
14 oktober 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
als immer gebleven hoop zwanger wordt...zwellen borsten zich tot moederschap...heel mooi.
Naam:
Martien Montanus
Datum:
14 oktober 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Om nooit meer los te laten deze innige omarming!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)