esperanza
toen werd hoop geboren en hun hart sprong op
de dag opende in duizend kelen
juichend, tussen al het leed vergat de tijd
minutenlang de nacht
één voor één vergt het daglicht reeds het donker uit
geloken ogen, want ze mogen nu
weer open zijn
daar sluiten armen liefde in
warm gekoesterd, aan haar veel te lang
te leeg
gebleven borst
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 14 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: emoties