De niet gemaakte foto's
Door het album bladerend stoppend af en toe,
mijmer ik dat lang geleden, heel lang ik weet niet hoe,
ik foto’s maakte van de wereld, zoals die toen in mijn bestaan,
bezig was om te veranderen, langzaam, heel langzaamaan.
De foto’s het eerst erin geplakt hebben de tand des tijds niet heel doorstaan,
de hoekjes krullen hier en daar, en je moet raden wie er staan,
de tussenbladen in het boek, hebben ook hun flair verloren,
gekreukeld op de strijkplank stonden ze daar best naar behoren.
Oh kijk, ik zei mezelf, als peuter en een bladzij verder,
ben ‘k een peuter, niet lang erna,
een kleuter met kleding aan,
die je nu geweldig voor schut zouden laten staan.
Dan de kiekjes van de school, een enkele met een verdrietig smoeltje
zo’n leuke tijd was het niet, de fotograaf plantte je op een stoeltje
en je zat braaf met een kroontjespen in de hand te lachen
terwijl er niks te lachen viel, maar opdracht was opdracht.
Dan ineens een aantal jaren later, wordt je zichtbaar als een puber,
niet de pubers van nu maar die van toen,
er was maar weinig wat je kon doen,
behalve luisteren en doen wat men je opdroeg,
Zelfs niet zo dat men je vroeg om dingen te doen,
het werd van je verwacht
en er was niemand die anders dacht
dan de opdrachten gewoon uit te voeren.
Een aantal pagina’s zijn leeg,
het verhaal is snel verteld,
er was in die tijd domweg geen geld,
om regelmatig foto’s te maken,
Dus is het merendeel van het fotoboek gevuld met vergeelde bladzijden.
In schril contrast met tegenwoordige tijd,
waarin iedereen een camera bij zich heeft,
al zou ie in een mobiele telefoon moeten zitten.
Maar iedereen kan zich met recht eigenaar noemen
van een kolossaal aanbod van foto’s genomen
vanaf het moment van geboorte
of zelfs al van daarvoor.
Er zullen weinig kinderen zijn die later net als ik zeggen:
meer dan de helft van mijn album is leeg,
want er zijn geen foto centen meer.
Dan sla ik mijn halve album dicht,
want al kijk ik twee keer, het worden er toch nooit meer
Zie ook: http://www.radiocapelle.nl/tegenmiddernacht
Schrijver: An Terlouw, 24 oktober 2010
Geplaatst in de categorie: algemeen