Netgedichten

netgedicht (nr. 35.631):

het oogsten van geluk

de laatste scherven van geluk
gelijmd met deeltjes geduld
niet voor lang want het ruiterpad is
leeg van paarden en vol van wind

het halssnoer hangt van nek naar stuit
voeg daartoe iets van specie of cement
roer de dagen door de weken
en zie, de ziel zal breken

het licht zondert de schaduw
ver vanaf mijn reikwijdte, draagt
de molensteen door de as van het korenveld
het is herfst, de boer vergat te oogsten

* Toelichting: Dag twaalf, de herfst begint te raken

Schrijver: elze, 25 oktober 2010

lia_elze

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

pijn

zorgen

4.0 met 9 stemmen

284

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: annabel
Datum:: 25 oktober 2010
Email:: annekestziggo.nl; Het is goed oogsten met dit prachtige gedicht, elze.

Naam:: lijda
Datum:: 25 oktober 2010
Email:: lijdazielemangmail.com; de zoektocht naar scherven geluk, tot de ziel zal breken, wat een mooi schrijven.

Naam:: pama
Datum:: 25 oktober 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Je hebt kern geraakt, mooi verwoord.

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 25 oktober 2010; Met alle kracht die je nog hebt dit mooie gedicht neergezet!

Geef je reactie op deze inzending: