inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.734):

Herfsttinten

Ze voeren dronken
laten leeg wat niet vatten kan
verrijken het armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag

De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud

Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als watermerken

Weg wieken ze in schemerlicht
nestelen zich in poëzie en vergezicht.

Schrijver: Kees Keizer, 31 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 211

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
lijda
Datum:
31 oktober 2010
Email:
lijdazielemangmail.com
een wondermooie omschrijving van de herfst.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
31 oktober 2010
Een schitterend gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)