Herfsttinten
Ze voeren dronken
laten leeg wat niet vatten kan
verrijken het armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag
De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud
Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als watermerken
Weg wieken ze in schemerlicht
nestelen zich in poëzie en vergezicht.
Geplaatst in de categorie: tijd