inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.741):

Waanzin

Neem nu mijn gekkentaal, het maakt al
dansjes die ik zelf niet meer kan plaatsen,
nog even, denk ik, maar dat dacht ik jaren
geleden ook, terwijl ik met zwarte oogschaduw
en zwarte nagellak toch behoorlijk in de buurt
van een doorgeslagen dorpsgek kwam.

Zie hoe ik dronken van de goedkope wijn voor
een kledingzaak een getrouwde vrouw beminde,
die daar werkte. Hoe mijn rug werd kromgeslagen
door waanzinnige macho's. Nee, als vrouw zou ik mij
absoluut niet schamen. Ik weet nog toen de hyacinten
leefden van pure angst, omdat ze dachten dat alle
bloemen uitstierven. Dat is een leugen en daarom
zweren alle kardinalen bij de corrupte pausmobiel.

Stumperds, er ligt geen lingerie in de wasmand.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 november 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 201

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Wee
Datum:
1 november 2010
Wauw, waanzinnig goed!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)