inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.749):

boetevrij doodgaan

is doodgaan de kerk die ons
scheidt van hemel en ras, ‘k vraag me
af wie schoolt mij rijk en voedt
mijn bange hart

is het mijn sponde waar ik eeuwig
in zal geraken wanneer mijn benen
de zoetheden gaan mennen die mijn
geest voor ogen had?

of kwijlt mijn mond die scheef getrokken
door ’t infarct de lekkernijen niet weerstaan

en sterft mijn lichaam
in ’t proces van de chemie
waaruit ik ben ontstaan

Schrijver: elze, 1 november 2010


Geplaatst in de categorie: geboorte

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 798

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
2 november 2010
Email:
kers.verzengmail.com
heel gevoelig neergezet dit gedicht, chemie is want ons allen bindt, wat we nodig hebben om te kunnen samen zijn, de kerk is slechts een bijkomstigheid en hopeloos verdeeld, mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)