het voelt zo aan
woorden vallen zacht in warme regen
dicht bij de dagelijksheid, gedateerd
en waarin ik me stil houd
waar stromen ze heen, waar zullen ze geven
zonder het ultieme
te verlaten
zal jij ze leren zingen, de tijd er uit verdringen
vermommen als herinneringen
verzen die ik uit mijn lichaam heb geschreven
met één grote beweging
van het hart
of zal je ze in levend water dompelen
uitgesproken, golf na golf
wanneer ik ’s nachts de sterren zie
‘er is geen onwetendheid
wanneer ik zeg dat ik je mis’
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 2 november 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie