Over verkilde wateren
De Goddelijke wind
waait over verkilde wateren
waar geen bodem te vinden is
Ondanks dat gulden regendruppels
bladgoud tekenen op
bezorgde gezichten
en de aftandse sloep
klotst tegen botsende rotspartijen
waar de inham zich versmalt
blijft toch de hoop
op verankering,
op vaste voet aan land
De vrouw die aan
huis gekluisterd
met fluisterend hart
haar dierbaren opwacht
In handen knijpend
met kinderen, te jong nog
om het noodlottige te beseffen
spelen met hun geliefde speelgoed
buiten in de omgewoelde tuinvijver
waar in kinderlijke onschuld
het leven wordt nagebootst
onderwijl zingend over verwelkte
rozen en schepen die vergaan
En dan in werkelijkheid de ramp
die zich voltrekt op een afstand
van duizenden mijlen
waar mannen in een
immense zee van onmacht
verdrinken
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 13 november 2010
Geplaatst in de categorie: rampen