Netgedichten

netgedicht (nr. 36.074):

een gesprek

onwerkelijk
hoe stilte het witte daglicht draagt
alsof winter over haar heen groeit
en wenst te horen
dat woorden ongezegd blijven leven
in zijn handschrift

ik loop er heen, de bomen
trager in het water, aan het einde
van het onlangs gestorven huis

het is vandaag, een dag zonder
schaduwen

alles lijkt anders van vorm

*

bloemengeur
en de vele blaadjes
die ik heb gedragen
luister
er is licht

*

(rust zacht Otto)

Schrijver: kerima ellouise, 20 november 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: overlijden

een gesprek

4.0 met 16 stemmen

811

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 22 november 2010
Email:: cobytjeertlive.nl; Dit mooie gedicht zet de schaduw volop in het licht!

Naam:: annabel
Datum:: 21 november 2010
Email:: annekestziggo.nl; .....en alleen maar licht

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 21 november 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Er bloeien bloemen in het licht
De stille woorden leven verder
Warmte legt zich over schaduwen heen
Een groet van zachtheid vormt zich tot een gedicht

Een warme lichtwens

Naam:: jan haak
Datum:: 20 november 2010
Email:: janhaakzonnet.nl; Zeer mooi verwoord Kerima, als een schaduw in zichzelf die opgaat in het licht...

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 20 november 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Een dierbare in het licht gezet door mooie woorden!

Naam:: Astridv
Datum:: 20 november 2010
Email:: astridvoermanhotmail.com; Een dag zonder schaduw draagt de luister van licht... tussen bloemengeur en zachte blaadjes, heel mooi, Kerima!

Naam:: amanda malinka
Datum:: 20 november 2010
Email:: amandamalinkalycos.com; Wat kan ik je meer geven dan de warmte...Veel sterkte mooi mens...

Naam:: Anita
Datum:: 20 november 2010; Bijzonder en gevoelig verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: