Netgedichten

netgedicht (nr. 36.075):

in het land van ruïnes

ik wil groot zijn
in het land waar ik van hou
mijn eigen ingetekende maat
staat pardoes wanneer ’t geluk
als klevend boter uit de hemel valt

het beste van het niet zijn
krast de staar van mijn netvlies
zoals ik ga - door een groot komkommerveld
waar ik de kleinste voor het laatst bewaar

overwinningen zonder zege
is als het grijs tussen de pilaren
met wat gruis en overmaatse stappen

neen het sterven hoeft niet perse vandaag,
het mag ook later

Schrijver: elze, 20 november 2010

dutniks

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

herfst

3.0 met 7 stemmen

224

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Manuel Van den Fonteyne
Datum:: 20 november 2010
Email:: drebddronefishmsn.com; Mooi geschreven Elze. Hoe de zeges ongemerkt een tempel bouwen tussen het ongezegde en het beetje dat op wat geluk lijkt. Die laatste strofe zegt het zowat.

Geef je reactie op deze inzending: