Netgedichten

netgedicht (nr. 36.684):

Láska (liefde)

Toen ik jou daar in het gras
had gevonden, begon ik mijn
eerste zonde, mijn hart was
verpand, door liefde overmand
overviel het mij daar te stonde

mijn muze was toen geboren
kon haar met mijn muziek bekoren
hoe ik haar ook schreef, in mijn handen
wreef, voelde ik me toch verloren

jouw leven was daar, ik hunkerde almaar
van jou in mijn armen te lieven
schreef ik jou honderden brieven
terstond schreef je terug, al was het
niet zo vlug, wat mij begon te grieven

met vele noten liefde ik alles van jou,
van sterrenhemel tot aan 't ochtendblauw
streek door jouw haren al was 't als 't ware
schudde ik opera's zo uit mijn mouw

elf lange jaren, hebben ze op passie gevaren
ware het niet, dat tot haar verdriet
een kou hem de das om zou doen
ondanks haar kreet hij in haar armen overleed
begraven op een veld van eer,onder begeleiding van
'Cunning Little Vixen' als loflied

~*geïnspireerd door 'n concert van Leos Janacek; Liefde/Hartstocht *~