Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 36.719):

Rembrandtcyclus 7: anno 1642: gebroken zoek ik troost bij Titus

kom maar ventje
rust je hoofd maar op
mijn schouders
laat onze tranen vloeien
want ze zijn er niet voor niets

in verdriet gevangen tranen
van ons allebei
verslagen ben ik
lief en dankbaar kind

jij reikte mij je snotlap
toen onze liefste stierf
dat teken is een grote troost
die ik nergens anders vind

jij liet aan mij je hart zien
en gaf het zomaar weg
jij liet aan mij de kleur zien
zo rood
eerder niet door mij geverfd

doorbloed en kloppend
prille hart
beweeglijk liefdevolle smart
ik zag het zelfs bewegen
in de schaduw van de dood

ik zag het Titus, echt ik zag het
Titus, hou mij stevig vast