inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.901):

Nog voor de laatste snik

we zagen water
van de rotsen druipen
in ondergrondse meren
door de regen buiten

het monotoon getik
zwol aan tot een geruis
de vlakke spiegels rimpelden
een schuimend witte kuif

de lampen doofden
ons geschreeuw
door het flauwe schijnen
werd de ruimte alsmaar kleiner

pas in totale duisternis
hoorden we na uren
weer het monotoon getik
gered nog voor de laatste snik


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 6 januari 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 228

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)