het land van nergens
eens vloog ik door een huiver van herkenning
van levensmoed gespreid
en hemels wijd
synchroon aan de hartslag van de adelaar
naar het land van nergens
en er was geen bestemming
noch was er voor de vlucht een doel om na te streven
zo blind te vliegen in de hoge lucht
de adelaar gelijk
zo hemelsbreed en rijk
maakt tomeloze dingen klein
en dan bestaat geen angst of pijn
tot ik halverwege deze vrije vlucht
de vleugels streek en zag dat ik in werkelijkheid
in blind en oeverloos verlangen
alleen de vlucht gevlogen was
geen adelaar en geen kompas
nu neergestreken bij mezelf
lik ik gewonde pennen
achter mijn gesloten ogen
kan ik aan het licht niet wennen
en blijf ik in mezelf gevangen
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: Marije Hendrikx, 13 januari 2011
Geplaatst in de categorie: mystiek