inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.330):

De volière

ik ben er nog niet zegt de man
prevelend met verweerde lippen
zoveel al achtergelaten
menig spiegel moeten vervangen
de weg die ik bewandel
kent vele hobbels en gaten
ook luchtkastelen vol verlangen
en kinderogen die nog steeds
vrijelijk tegen me praten

waar ben ik toch naar op zoek
de jaren hebben mij toch alles verteld
talloze malen is mijn huid vervangen
de haren van blond, grijs naar kaal
mijn geschiedenis talloze malen bijgesteld
seizoenen zijn verworden tot gelijkmatig vaal
ook mijn ruggengraat is eerbiedwaardig
vol geloof naar de aarde overgeheld

samen lopen we hand in hand
over het aangeharkte pad
rondom de volière in de tuin
kijken naar fladderende kleuren
en luisteren naar onverstaanbaar gefluit
we gaan zitten en zwijgen de stilte
delen de omvangrijke eenvoud
gemengd met welriekende geuren


Zie ook: http://www.youtube.com/us...dtzuschlamm1#p/u/6/gYOrKHrCxNk

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 30 januari 2011


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 358

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
18 februari 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
In de stilte wordt vaak zoveel meer gezegd. Mits we er voor open staan. Prachtig gedicht!
Naam:
Laurens
Datum:
1 februari 2011
Deze vliegt er bij me in!
Naam:
pama
Datum:
31 januari 2011
Email:
pebmartenskpnmail.nl
De volière van de natuur herbergt een bonte stoet
aan kleuren en gekrakeel, ieder z'n plaats en ieder z'n rechtmatig deel. Dat zou bij ook zo moeten zijn. Prachtige metafoor Hans.
Naam:
Titia Lodewegen
Datum:
30 januari 2011
Wat is er nu mooier dan dit gedicht te lezen van meer naar minder in alle eenvoud!Daar gaat het om,een mij dierbaar werk.
Naam:
elze
Datum:
30 januari 2011
Email:
lia_elzehotmail.com
Hans, van dit soort stemmingmakerij ben ik zeker gediend, schitterend gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)