De vruchten van archaïsche gestalten

In deze nacht
daalt het licht lenig uit een slanke maan
Behulpzaam smelt zij op mijn lichaam
in een golf van zeldzaamheid

In dit donkere uur
kleur ik opnieuw de woorden in,
smeed ik hun gestalten archaïsch,
eindeloos

In verlatenheid opgenomen
boort angst een illuster fluisteren
van fragiele lichtdeeltjes
in een te kleine ruimte

Aan mijn huid kleeft een zuiverder kleed
dan mijn geweten mij wil aanmeten

En waar ik mijn blik op werp
schep ik nieuwe werelden
uit zilverstof

Toch beklijft een stukje onbalans
in deze dans om de hete brei
en waar ik mij mee verzoenen kan

laten littekens los als vallende bladeren

Biografie van deze schrijver

vruchten archaïsche gestalten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 230