Als wortels kromtrekken
( en zaden verwaaien )
Een traan ontrolt aan het verblinde oog
weggezonken
in het licht van oude aders
Een hand ontvouwt levens
ouder geleefd en jonger te gaan
Het geheim kleurt zachte gezichten
zonder des maskers treurnis
Het is geen heilig moeten
om de wilg te verplanten
als wortels krom trekken
Het is het verwaaien van het zaad
tussen onkruid
wat nieuwe loten stekt
Het is de moed der wanhoop
die een Titanenstrijd doet verbleken
in het onpeilbaar oog
van de inwendige orkaan gemeten
sterker dan menselijk vloed kan temmen
En ik vraag aan mezelf:
"Kan ik liefde en leed opnieuw (leren) leven?"
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 5 februari 2011
Geplaatst in de categorie: psychologie