inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.447):

Als wortels kromtrekken

( en zaden verwaaien )


Een traan ontrolt aan het verblinde oog
weggezonken
in het licht van oude aders

Een hand ontvouwt levens
ouder geleefd en jonger te gaan

Het geheim kleurt zachte gezichten
zonder des maskers treurnis

Het is geen heilig moeten
om de wilg te verplanten
als wortels krom trekken

Het is het verwaaien van het zaad
tussen onkruid
wat nieuwe loten stekt

Het is de moed der wanhoop
die een Titanenstrijd doet verbleken

in het onpeilbaar oog
van de inwendige orkaan gemeten
sterker dan menselijk vloed kan temmen

En ik vraag aan mezelf:
"Kan ik liefde en leed opnieuw (leren) leven?"


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 5 februari 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 135

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
7 februari 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Ik las en herlas Irmlinda, prachtig!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
6 februari 2011
Email:
kerima.ellouisegmail.com
Het leven kan de hoop niet temmen, de hoop ook niet het leven. Heel mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)