inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.542):

Dezelfde zwanen

(voor Mirjam Bruijn)

Dezelfde zwanen zwemmen nog steeds
in de vijver achter mijn flatgebouw,
vol gratie dansen ze geheime riten,
ik volg hun stevige halzen, die diep
in het water naar planten zoeken.

De plek waar jij een sneeuwbal naar mij
gooide is omgewoeld door een grijpmachine
van een gasleverancier of zoiets. Het maakt
niet uit, want ik zie je nog steeds iedere
dag die dierbare bal naar mij gooien,
je mag me zelfs compleet verrot slaan,
ik blijf eeuwig van je houden!

De zwanen die ons gezien hebben, die ons
zagen toen we elkaar innig zoenden, dezelfde
zwanen wachten net als ik op jouw terugkeer,
zodat ze met hun halzen weer een hart kunnen
vormen, als wij voorgoed liefhebben. Over
mascottes gesproken, weergaloos! Maar jij

bent mijn allerliefste, allermooiste zwaan!

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 februari 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 104

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)