inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.609):

In een distillaat van liefde

Ik steel je lach als een pril ontwaken

In een zee van tijd zal de liefde
warmte aan onze vriendschap binden

ik leun mijn loom verliefde lichaam
tegen je vastberadenheid aan

we zwijgen intiem
in ogen die gedachten aaneen rijgen
tot de winter

als ouderdom
wijsheid
verworvenheid

ons deel is geworden
en gebreken de vruchten zijn van de boom der kennis

hul me dan in je dekens van mededogen
in een bed van rode klaver

zodat ons geluk mag zegevieren
zelfs als we allang zijn vergeten

ja, zelfs als we allang zijn vergaan


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 15 februari 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 219

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
17 februari 2011
Je verwoordt de meest intense liefde perfect en ik raak hevig ontroerd, daar ik de pijnlijke intentie herken én er onze Levengever in herken!
Ons oerverlangen naar Ware Liefde! Hoe dan ook!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
16 februari 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Een zee van geluk. Prachtig!
Naam:
Martien Montanus
Datum:
15 februari 2011
Email:
mamamololive.nl
"ik leun mijn loom verliefde lichaam"...prachtige woorden in een liefdevol schrijven!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
15 februari 2011
Email:
kerima.ellouisegmail.com
Heel mooi dit vastberaden zegevieren van liefde, over tijd heen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)