Netgedichten

netgedicht (nr. 37.703):

Zij fietst heen

Mijn moeder fietst weg. Ik voel het
als zij bij mij zit, op mijn schoot.
Al haar kracht lijkt gericht op het verlaten
naar voren trappen, in het verleden praten.

Ze is weer als het meisje, amper vrouw.
Alleengelaten fietst zij in gedachten voort
van Noord naar Rosmalen en terug.

Haar benen gaan verwoed tekeer
gestuwd door pulsen uit haar stuit
haar gebogen rug verslapt na elke stuip.

Mijn moeder fietst nu verder dan weleer.
Zij is er nog maar ook al niet meer.

Schrijver: Ludy Bührs, 21 februari 2011

ludy.roumen

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: ziekte

Alzheimer

moeder

fietsen

4.0 met 24 stemmen

453

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Rudolf
Datum:: 22 februari 2011; Mijn moeder fietst nu verder dan weleer, is veelzeggend voor dit prachtige gedicht.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 22 februari 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; alsof het je eigen woorden in twee scheurt...zo fragiel maar ook zo mooi neergezet.

Naam:: sydhart
Datum:: 22 februari 2011; Sterk geschreven, van titel tot eindregel!

Naam:: Adeleyd
Datum:: 22 februari 2011
Email:: rosa.olaertsskynet.be; Je moeder fietst verder dan weleer; hoe warm beschreven, maar ook vol tragiek.

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 22 februari 2011
Email:: irmart140xs4all.nl; In de stevige manier van fietsen is er toch de kwetsbare mens. Heel mooi beschreven!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 22 februari 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Jouw woorden, zoveel zeggend voor mij. Intens, ook zo mooi.

Naam:: c. paris
Datum:: 22 februari 2011; dit breekbare gedicht staat als een huis, prachtig.

Geef je reactie op deze inzending: