Netgedichten

netgedicht (nr. 37.785):

geen ritme

mijn hart slentert de dagen voorbij
het heeft geen ritme en ijlt
zich naar de nacht alwaar
het beddengoed een schijn
van rust creëert

nu maart het voorportaal
van de lente heeft geopend,
het leven zich groent aan de wetenschap
dat het maar kortstondig zal wezen
huist er in mij een klaaggezang

dat alle driften die ik ooit bezat
nu als een gebroken twijg het rijp
naar de aarde zie schreien zonder
er ooit van te zullen drinken

Schrijver: elze, 27 februari 2011

lia_elze

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

koud

lente

3.0 met 6 stemmen

198

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Henk Knibbeler
Datum:: 28 februari 2011
Email:: kers.verzengmail.com; jouw woorden en zinnen weer aaneengeschreven tot een sterk gedicht, twijgen zijn meestal soepel en sierlijk!

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 28 februari 2011; Ik proef je intense weemoed en verdriet, juist nu de lente in aantocht is, waar valse krachten het vergallen. Edoch, een mens kan niet weten, ook al zie je het somber in, het tegendeel kan ontstaan en dat wens ik jou dan ook van harte toe!

Naam:: Ludy
Datum:: 27 februari 2011
Email:: ludy.roumengmail.com; nog proef ik
droom de intensiteit
de weg is echter
eindig, zonder respijt

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 27 februari 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; heel mooi Elze...de onrust zwiept als in een maartse storm

Geef je reactie op deze inzending: