welkom
ik kom slechts
om te gaan, mag even op de drempel zitten,
leven in iedere taal, misschien één tel
een glimp of een glinster
van die ene oceaan die ik niet
in de werkelijkheid kan thuisbrengen
maar die een anker uitwerpt
rondom huizen, wolken, bomen,
verleiding en schuimende geschenken
soms vervaagt
de deur tot een onbereikbaar eiland, hoor ik
een stervensroep als een schouderkloppende
schaduw op het water
tot jij mij weer verder stuurt, voorbij
het zachte vraagteken dat zich
als een golf omhoog werpt en alle zinnen
vult met wakkerend zout
tijd is niet meer dan een ontmoeting
het vruchtbaar beminnen of verloochenen
van iedere dwaasheid tussen wijzers
vrij om in te schuilen of naar te groeten
waarin jij mijn hand vasthoudt
en misschien ik de jouwe
Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=jt4ekZ7kNwg
Schrijver: kerima ellouise, 27 februari 2011
Geplaatst in de categorie: psychologie
Klasse!