In de gulle wind
heb je me gelezen
geprezen en mij ter
schrift gesteld
me bewaarheid in
vloeiend inkt dat
mijn woorden
onbetwist als zijden
rozen die in ’t water gelegd
zich drinken aan de hand
van de naaister, ik had
gekozen voor ’t steriele
onderlaken, maar jij verpoost
liever in de gulle wind
waarvan jij denkt te kunnen leven
ga maar mijn trouwe
lach en laat me achter
in de starheid van jouw blik
Geplaatst in de categorie: emoties