over mijn vader
(I.M.)
na vijf jaar
nu vaart een visserman voorbij
hij draagt schoenen rond zijn nek
en in zijn handen houdt hij
slechts Latijn
een grote paraplu verbergt de zon
voor even, evenals de regen
valt ze evengoed langszij
het water schittert zijn kristallen glans
als de pas geronnen terugblik
op zijn ogenblauwe lach
deze vijfde sterfdag bloeit
in witte bloemen
en mijn kleine kinderdans
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 9 maart 2011
Geplaatst in de categorie: emoties
Voelbaar.
Heel mooi verwoord!