Het aardse hart
om wie ik ben leest
mijn vrees, het beeld
dat ik droeg scherpt nog
telkens mijn aardse hart
was ik beneveld dan
dorst mijn besef zich
in donkere vaarten en sterf
ik vroegtijdig een eigenhandse dood
en steeds weer o telg
van kwade wonden
is het gemis aan liefde
te voorhanden in het stadsrumoer
Geplaatst in de categorie: emoties