Toen zij zich ontplooide
Plooien in het witte kleed vindt men niet terug
in haar gelaat; zij is de schoonste van het
plein
krullen langs de slapen hangen fijn dansend
boven schouders naar achteren in wrong
gevlochten
bewegen van de aarde rond de zon laat leven
bries verlegen langs haar ogen zucht de
schaduw, zij niet alle aandacht wenst
destijds viel Sculptura bijna van haar voetstuk
toen hij met hamer en beitel haar benen
omarmde toen zij zich ontplooide in steen.
... Zonder afbeelding wordt uw fantasie geactiveerd! ...
Zie ook: http://fly.to/laurens.nl
Schrijver: Laurens Windig, 25 maart 2011
Geplaatst in de categorie: kunst