laat me je lezen
woorden
zijn er, soms
onverwacht
ze geven en nemen
iets van mij, ik laat ze
gaan als een zielenvlinder,
zwerf even mee want nooit
ben ik, alleen, volledig
in deze stilte waaruit
je bloemen maakt
of in het donker
een losgeraakte
vleugel
en al sla ik dromen stuk
dans met nachten tussen vlagen regen
groeien mantelloze zwaarden uit de aarde,
het zien en het zijn
halfuitgesproken
zwerf even mee
en schrijf de vlinders die je zijn kan
hoorbaar in lentehanden
Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=jg4eDL-PIRM
Schrijver: kerima ellouise, 26 maart 2011
Geplaatst in de categorie: psychologie
als een bonte vlinder
op een zomerbloem