Vanuit de zitting van mijn stoel
Op haar tenen schrijdt zij
door een hemelsblauwe zaal
bijna glijdend door de lucht geleid
verplaatst de sleep van haar japon
Japanse zijde weinig stof
van de zalmgekleurde vloer
wit rijstpapier zeeft zonlicht
weerspiegelt op haar schoon gelaat
de ogen jadegroen bewogen
welgevormde kleine neus
omlijnen lippen hagelwitte tanden
dromen magnolia´s op handen
haar huid nog zachter maakt
telkens fluistert zij mijn wimpers langs:
´kom, wij gaan weer fascineren
vanuit dit meesterwerk in passe-partout
aan de maagdelijke witte muur.
Zie ook: http://fly.to/laurens.nl
Schrijver: Laurens Windig, 28 maart 2011
Geplaatst in de categorie: kunst