wie me verblijdt
me goedlachs de beste vindt
geeuwt de nacht en sluit
het raam zonder mededogen
zowaar ik schrijf
blijf ik niets van waarheid vinden
doorklief ik uren die ik vrees
daar de tijd niet wachten wil
ziehier mijn beeltenis
wat mij blijft is een reeks
zonder hoogtepunten, een vlakte
met een eindeloos verlangen
Geplaatst in de categorie: moraal