Netgedichten

netgedicht (nr. 38.724):

Leegte

de leegte die door mij stroomt
ontpopte op die groene heuvel
waarvan de naam mij is ontschoten
zwierden takken die kusten

de grijze nacht die hen
in evenwicht hield
zwarte vogels cirkelden
om de hoofden van degenen

van wie de zin verloren had
knaagden bevers zich een weg
door het onoverkomelijke
'n naamloze hief haar kelk op