Netgedichten

netgedicht (nr. 38.765):

bril

buiten scheen de zon, binnen
liet schaduw blinde vlekken gelden- zelfs nu

twee dozen gebak en tien blije gezichten
maar het jouwe dreef terug naar niets...
slaap je mama?

de kast hield geheimen verborgen
in donkere hoekjes blonk verleden tijd een eeuwigheid
terug

tussen foto’s vond ik ook mezelf, verpakt in jeugd
met kleine handen rond haar hart
en toen haar bril tevoorschijn kwam
verried ze

dat ze wist hoe ze apart haar
ogen kon gebruiken

even viel het lijden weg in lieve tweegesprekken
in haar wartaal blonk een lach
en ik kon pas vertrekken

toen ze ook de wereld zag

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 29 april 2011

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: ziekte

moeder

4.0 met 4 stemmen

308

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 30 april 2011
Email:: maryama37hotmail.com; Breekbaar - en rakend mooi !

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 29 april 2011
Email:: cobytjeertlive.nl; Adembenemend mooi! Een juweeltje!

Naam:: marije Hendrikx
Datum:: 29 april 2011
Email:: maryama37hotmail.com; ontroerend mooi...

Naam:: Han Messie
Datum:: 29 april 2011
Email:: hmessielive.nl; Een droef gedicht, maar heel mooi weergevend hoe mensen in ziekte en lijden aangename ogenblikken kunnen beleven door herinneringen uit het verleden of eigen inbeeldingen.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 29 april 2011
Email:: mamamololive.nl; Jouw scherpe waarneming tot een prachtig gedicht gesmeed!

Geef je reactie op deze inzending: