Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 38.768):

maar door zichzelf en door elkaar niet meer

onstuimig-verre oceaan
rolt vloedig-dikke lagen zand
over een - van God verlaten - strand
om open wonden toe te dekken
alsof zij nooit hebben bestaan

en diep onder de aarde
waar zij hun vleugels zandig nat
door tochten langs het donderpad
naar het domein van helledromen
onmogelijk verzwaarden

waar zinnen niet meer in beheer
bewegingen bevriezen door de zwaartekracht
versterft geluid in onderzandse nacht
diffuus sporadisch nog door leven waargenomen
maar door zichzelf en door elkaar niet meer

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 29 april 2011

maryama37

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: algemeen

algemeen

eenzaamheid

gevangenschap

3.0 met 19 stemmen

736

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:: lucas bouwman
Datum:: 29 mei 2011
Email:: lucasbouwman41gmail.com; Mooi, boeiend, beetje oergedicht, beetje Wagner!

Naam:: Tjoke
Datum:: 28 mei 2011; cryptisch, raadselachtig, mooie klanken.
Dank!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 30 april 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Wat een prachtig gedicht.

Naam:: LadyLove
Datum:: 30 april 2011
Email:: Ladylove40gmail.com; Mooi werk Marije, met plezier gelezen.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 30 april 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; prachtig Marije!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 30 april 2011
Email:: mamamololive.nl; Gevoelens vanuit het diep die staan als een huis....heel mooi!

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 29 april 2011
Email:: cobytjeertlive.nl; Heel indrukwekkend, prachtig verwoord!

Naam:: jan haak
Datum:: 29 april 2011
Email:: janhaakzonnet.nl; Ik kan zoveel sfeerbeelden en betekenissen uit dit mooie gedicht halen.

Naam:: annabel
Datum:: 29 april 2011
Email:: annekestziggo.nl; Wat een ritme heeft dit gedicht! Ondanks de zwaarte van de woorden maakt het dit vers toch licht. Compliment,

Geef je reactie op deze inzending: