inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.768):

Reflectie

Het water fronst
wanneer jouw hand zijn vlak bestrijkt
in poging de vertwijfeling te vervagen
uit de diepte die je in het staren ziet

zwijgend wijs ik
je vermoeide wilgen aan
wiens wortels gretig in de steile oever grijpen
vastberaden om het stormen te doorstaan

ik laat je zien
dat er velden zaden kiemen
in de aarde die door vorst was uitgehard
maar voortbestaan toch bleef verwarmen

het water lacht
als jij weer in zijn spiegel kijkt
en het getoonde beeld niet uit wilt wissen
omdat hij kracht en zelfvertrouwen biedt

Schrijver: sacrajewa, 29 april 2011


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 244

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
29 april 2011
Email:
maryama37hotmail.com
prachtig zoals je woorden weet te vinden die inspireren, tot leven en dichten'; ik laat je zien dat er in velden zaden kiemen
in aarde die door vorst was uitgehard..."

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)