Achterhuis

Westertorenklok
toe sla nu even niet
door de verscheurde stad

luister toch en fluister
dicht gespijkerd bonzend hart
in doodsangst strak gesloten daken
muren en plafonds

ademtochten wasemen
langs geblindeerde ramen
schaduwen passeren
kapot getrapte deuren

er schrijft een meisje
met gesloten ogen:
dat haar dagboek lief is

blaast zichzelf denkbeeldig
vluchtig zwevend van de prille hand
door een kier naar buiten

er staan lange rijen mensen
voor het achterhuis
een vinger wijst naar blauwe lucht:
er zweeft een veertje.

Biografie van deze schrijver

Dagboek Frank Amsterdam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 243