Tragische liefde

(bij 'Daphne' van Iris Le Rütte)

Apollo was nog nooit zo verliefd geweest,
want deze keer had hij het zwaar te pakken,
de wonderschone nimf Daphne had zijn hart
gestolen, gepaaid, gelaafd, verlaten.
Toch wilde ze liever onberoerd blijven.
Ze vluchtte de bossen in, hij stalkte haar
totdat ze een metamorfose onderging, ze
werd door de goden verhoord en ze werd
een laurier, liever dat dan bezoedeling.

Er is een beeld waarvoor ik durf te knielen,
waarin het moment van overgang is vastgelegd,
half vrouw half boom, grotesk en geniaal,
Daphne kiest voor zuiverheid, haar hemelse
gestalte, waar de vrouw beter af is. Geen
suïcide, maar camouflage, de bladertooi is
in aantocht, het geraamte staat geworteld,

terwijl Apollo blind en verslagen langs
haar ongenaakbare schoonheid schrijdt.

Tragische liefde Iris Le Rütte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 3 stemmen 918