Ambachtelijk
Het stille woud kent
een vreemde vloer
er heerst een zonderlinge gewichtloosheid
alle seizoenen worden samengeperst
in die sobere kleur
van vergankelijkheid
Voordat het licht verspringt
naar de tint van de oorsprong
vloeit alles bijeen
de doden hebben hun mantels
breed uitgespreid
de snit verwijst nog naar de drager
oogappels worden achteloos
uit het licht getrokken
de wind waait elk geluid
terug in de stilte
van de laatste werkplaats
waar sterven het enige ambacht is.
Geplaatst in de categorie: tijd