Netgedichten

netgedicht (nr. 39.045):

Zo vol van

jou ontmoeten en ontdekken
hoe je bent, de buitenkant

Iemand ontstaat uit de basis
van houding en er zijn

Hoe je uitbot in dunne takken
met rijpende vruchten daaraan

Herinnering aan bloemen en insecten
zij zorgden voor voortbestaan

Zachte romigheid van jouw dijen
kruis gevat in horige bilpartij

Jij bent door niemand te verklaren
tevens ben jij volledig jezelf om mij

Laten wij zwijgen over droefheid van bestaan
onszelf worden in samen vrolijk ten ondergaan