Netgedichten

netgedicht (nr. 39.153):

clair-obscur

hoe hij naar hen keek
gezichten
als getuigen van ingelijste leegte
nog leger dan haar gesloten mond
van leugens

hij zag haar zitten
bij de lindeboom, naast
een ongeboren zoon, zag het scharrelen
rond haar lijf

hoe ze
handen vulde

telkens in nieuwe verhalen
die de wind door zijn hoofd joeg

gespleten tongen markeerden
het zaaigoed, buiten adem

en hij luisterde
geloofde ogen gelijk de zijne

er staan nog steeds kattentongen
voor het raam; ze houden hem warm

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 24 mei 2011

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

clair-obscur

3.0 met 18 stemmen

219

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: AstridV
Datum:: 25 mei 2011
Email:: astridvoermanhotmail.com; Hoe jij handen vult, in telkens nieuwe verhalen, zo beeldend verwoord, prachtig!

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 24 mei 2011; Pardon, het was geen gedicht, maar zelfs de titel van een bundel van Jan-Jacob Slauerhoff! Soms ben ik echt een literair verstrooide professor...

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 24 mei 2011; Loop jij soms dagelijks langs beelden te struinen? Ik vind dat best, want het levert tenminste hoogst erudiete poëzie op, Slauerhoff gebruikte dezelfde titel eens, voor mij ben jij zijn vrouwelijke equivalent!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 24 mei 2011
Email:: mamamololive.nl; "gezichten
als getuigen van ingelijste leegte"....heel mooi!

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 24 mei 2011
Email:: maryama37hotmail.com; Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending: